ARBUTYNA - skóra bez przebarwień

ARBUTYNA – składnik, którego chemiczna nazwa to hydroquinone-O-beta-D-glucopyranoside, jest  naturalnie występującym D-glukopiranozydem czyli pochodną hydrochinonu.

Glukozyd hydrochinonu można znaleźć w niektórych gatunkach roślin, takich jak chociażby mącznica lekarska, żurawina, borówka, pszenica, gruszki czy świeże owoce Aesculus californica.

Z biochemicznego punktu widzenia, kontrolowane uwalnianie się hydrochinonu następuje poprzez rozszczepienie wiązania glikozydowego w komórkach. Składnik aktywny - hydrochinon, uwalnia się poprzez hydrolizę frakcji glukozydowej. Dzięki temu, że proces uwalniania przebiega bardzo powoli, podczas stosowania arbutyny nie występuje podrażnienie, mogące wystąpić w przypadku użycia hydrochinonu. 

Arbutyna stanowi doskonałą alternatywę dla hydrochinonu, którego stosowanie jest ograniczone w Europie jedynie do preparatów farmaceutycznych.

Ostatnie badania wykazały, że arbutyna hamuje syntezę melaniny przez redukcję aktywności enzymu tyrozynazy. Wydaje się, że dzieje się tak raczej ze względu na właśnie hamowanie aktywności tyrozynazy w melanosomach i białku Pmel-17, niż ze względu na zmniejszanie syntezy i ekspresji tego enzymu.

Składnik hamuje także dojrzewanie melanosomów - prawdopodobnie ma też wpływ na aktywność polimerazy DHICA (5,6-dihydroxyindole-2-karboksylowego). Uważa się, że obecność arbutyny hamuje  utlenianie L-tyrozyny i lewoskrętnej formy DOPA, katalizowanej przez tyrozynazę.

Aby zwiększyć skuteczność działania arbutyny, glikozyd jest otrzymywanie biotechnologicznie. Tak otrzymany składnik łatwiej uwalnia hydrochinon z glikozydów i wykazuje większą zdolność do hamowania tyrozynazy niż związki występujące naturalnie w roślinach.

Arbutyna jako składnik aktywny jest powszechnie stosowana w działających miejscowo preparatach do rozjaśniania skóry. 

W badaniach klinicznych na ludziach, miejscowe leczenie preparatem z arbutyną, po 12 tygodniach spowodowało znaczny spadek przebarwień posłonecznych i ogólne rozjaśnienie skóry.

Surowiec jest bardziej skuteczny w wyższych stężeniach, ale paradoksalnie zbyt wysoka dawka może powodować wtórne przebarwienia.

Arbutyna ma bardzo wysoki profil  bezpieczeństwa jako składnik rozjaśniający.

Wykazuje wysoką efektywność w przypadku skóry rasy białej, natomiast badania naukowe nie potwierdziły jej pozytywnego działania podczas testów klinicznych na grupie osób ciemnoskórych. Stanowi o dowód, że działanie  arbutyny nie jest cytotoksyczne i nie niszczy nieodwracalnie melanocytów, o co podejrzewany się hydrochinon.

Proces depigmentacji wspomaga równoległe zastosowanie innych składników wybielających, takich jak witamina C – kwasowa i olejowa, kwas kojowy, kwas fitowy, niacynamid, kwas alfa-liponowy.

Bardzo wskazane jest zwiększenie przenikania składnika za pomocą rollera o krótkich igiełkach 0,25 mm i 0,5 mm lub płytko działających kwasów hydroksylowych. Zalecane pH gotowego kosmetyku powinno być na poziomie fizjologicznym 5,5 i nie przekraczać ph=7.

Wskazania:

• pozapalne przebarwienia potrądzikowe
• przebarwienia posłoneczne
• fotostarzenie
• plamy pigmentacyjne na skutek zaburzeń hormonalnych
• przebarwienia pokwasowe
• przebarwienia po suplementacji hormonalnej (tabletki antykoncepcyjne, HTZ)

Zastosowanie:

• kremy i sera do usuwania przebarwień
• balsamy do ciała
• kremy do rąk
• tonik
• produkty po opalaniu
•  

INCI: Arbutin

Rekomendowane dozowanie:  1.0 - 5.0 %

Ciężar nasypowy: 0,80 g/ml

Właściwości fizykochemiczne:

• biało/żółtawy proszek
• zapach charakterystyczny
• pH 5-7  (1% roztworu)
• rozpuszczalny w wodzie, słabo w alkoholu, nierozpuszczalny w olejach
• oH 5-7 (1% roztworu)

Przechowywanie:

• w temperaturze pokojowej, w szczelnie zamkniętych opakowaniach

Bibliografia:

• Karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich dla Polski. [dostęp 2012-01-26].
• Karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich dla Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2012-01-26]
• PubChem Public Chemical Database.
• http://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/summary/summary.cgi?cid=440936